Wie ben ik?



Mijn naam is José van Mil-Verleun, ik ben een BIG-geregistreerde Z-verpleegkundige (niet praktiserend) en afgestudeerd in Beleid & Management Gezondheidszorg (BMG) waarbij ik in de master Zorgmanagement ben afgestudeerd. In 1989 ben ik in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking gaan werken en heb 23 jaar zorg verleend en georganiseerd. Vanaf 2012 heb ik ervaring opgedaan met risicomanagement en preventie van zorg, management in de thuiszorg en de behandeling van klachten van burgers. Mijn ervaring is dat patiënten en hun familieleden het persoonlijke contact, duidelijke en eerlijke communicatie tussen hen en zorgverleners als één van de belangrijkste aspecten van de zorg ervaren. Hoe complex en moeilijk de situatie is. Ook als de zorg minder goed verloopt.

De combinatie van de praktijk met een theoretische opleiding geeft mij veel inzicht. Mijn ervaring op de werkvloer heeft mij kennis van patiënten, zorg en processen geboden. Vooral van communicatie met patiënten. Net als zorg moet communicatie ook op maat plaatsvinden. Door kennis vanuit mijn studie BMG over beleid en management vertaal ik de kennis van zorgprocessen in praktische haalbaarheid en uitvoering. De ervaringen van patiënten plaats ik naast het microniveau ook in een breder perspectief; wat zijn de gevolgen van deze ervaringen voor uw organisatie en vooral waar liggen voor uw organisatie de mogelijkheden voor verbeteringen?

"Ruis beïnvloedde niet alleen de kwaliteit van zorg, maar ook mijn herstel en revalidatieproces"

De aanleiding


Het idee voor Zorg zonder Ruis is ontstaan nadat ik in februari 2012 een gecompliceerde enkelbreuk opliep. De operatie verliep zonder problemen en het gips werd meerdere malen goed aangelegd. Door gedreven artsen en gipsmeesters. Maar in het zorgproces en de communicatie ondervond ik ruis: onduidelijke voorlichting en verkeerde informatie over prognose, revalidatie en bewegingsmogelijkheden. “Het komt 100% goed” werd mij verteld nadat het laatste gips was verwijderd. Later bleek dat bij een breuk als deze er altijd sprake is van restschade.

Deze ruis beïnvloedde niet alleen de kwaliteit van zorg, maar ook mijn herstel en revalidatieproces. Ik heb deze ervaring teruggekoppeld aan de arts die bij mijn operatie was en er werd bevestigd dat dit zo niet tegen mij gezegd had mogen worden. Het gaf een goed gevoel dit terug te hebben gegeven aan de arts, maar ik vermoedde dat mijn ervaringen niet zijn gebruikt ter verbetering van de zorg voor volgende patiënten met een soortgelijke breuk. ‘Dat moet en kan anders’ dacht ik.

In de media en in mijn omgeving hoor ik regelmatig over ruis in de zorg. Terwijl de cijfers over patiënttevredenheid op websites van ziekenhuizen over het algemeen een positief beeld geven. Er blijven ervaringen onopgemerkt of worden om welke reden dan ook niet meegenomen in de verbetering van het zorgproces. Terwijl alle belanghebbenden er baat bij hebben om dit wel te doen; patiënten, zorgprofessionals en het management van ziekenhuizen en zorginstellingen.

Missie

Kwaliteit van zorg zonder ruis in ieder ziekenhuis en iedere zorginstelling

Zorg zonder Ruis streeft naar kwaliteit van zorg zonder ruis voor iedereen tijdens een opname of behandeling in een ziekenhuis of zorginstelling. Om dit te bereiken stel ik de ervaring van de patiënt centraal. Zorg zonder Ruis streeft naar continue kwaliteitsverbetering van zorg. Ieder mens is anders en ervaart zorg anders. Dit vergt continue aanpassingen en beoordelingen om de zorg zo optimaal mogelijk te organiseren en verlenen. Ruis is onnodig en onwenselijk in de zorg. Het belemmert een optimaal zorgproces. Door met een open en kritische houding naar zichzelf en anderen te durven kijken kan zorg zonder ruis gerealiseerd worden.

Visie

Zorgverbetering kan niet zonder gebruik van patiëntervaringen

Er komen nog veel signalen uit verschillende richtingen dat de kwaliteit van de zorg in ziekenhuizen en zorginstellingen verbeterd moet en kan worden. Patiëntervaringen zijn belangrijk voor ziekenhuizen en zorginstellingen, omdat de tevredenheid van de patiënt een weerspiegeling is van de kwaliteit van de verleende zorg. Het gaat om de hoe de patiënt de zorg echt heeft ervaren. Pas als dat duidelijk is kan er zorgverbetering plaatsvinden.